به گزارش
فائزون، دوازده سال پیش 24 تیرماه 1389 مصادف با سوم شعبان 1431 هجری قمری؛ بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء و مولودیخوانی به مناسبت میلاد پربرکت امام حسین (ع) و روز پاسدار دعای کمیل در مسجد جامع زاهدان در حال برگزاری بود که گروهک جندالشیطان با نیت هدف قراردادن نماز جماعت مسجد آمده بودند تا شاید با حضور در مسجد، حادثه مسجد علی ابن ابیطالب (ع) را تکرار کنند.
این گروهک با دیدن گیت بازرسی و امنیت ورودی در مسجد نتوانستند اقدام کور خود را در زمان برگزاری نماز جماعت انجام دهند، با این اوصاف به دنبال فرصتی برای ورود به مسجد بودند.
عوامل تروریستی با مشاهده وضعیت حفاظت و امنیت مسجد تصمیم به ورود از سمت گیت خواهران را میگیرند؛ ساعت 21 و 15 دقیقه یکی از خواهران بسیجی در محل گیت وقتی متوجه فردی میشود که اسرار به ورود به مسجد بدون بازرسی دارد سریعاً "محمد گلدوی" نیروی مستقر در گیت را مطلع میسازد.
وی با رشادت مانع ورود فرد انتحاری به محوطه مسجد میشود؛ اما فرد انتحاری در ورودی مسجد ضامن جلیقه انتحاری خود را کشیده و منفجر میکند، با این انفجار پنجتن از افرادی که در محوطه گیت حضور داشتند به شهادت و تعدادی نیز مجروح شدند.
صدای انفجار در شهر زاهدان میپیچد و جمعیت از دور و نزدیک برای یاری رساندن به مسجد نزدیک میشوند؛ فرد انتحاری دوم منتظر فرصت مناسبی برای ورود به مسجد است تا اقدام کور خود را در صحن مسجد عملی سازد؛ اما حضور تیمهای امنیتی مانع اقدامش شد.
این فرد پس از ناکامی برای ورود به مسجد بهسرعت خود را به جمعیت بیرون مسجد رسانده و ضامن جلیقه انفجاری خود را کشیده و منفجر میکند. صدای آژیرِ آمبولانسها و خودروهای امنیتی جایگزین نوای مولودی دقایق سپری شده شب میلاد امام حسین (ع) شدند؛ جمعیت فریاد یا حسین (ع) و یا ابوالفضل (ع) سر داده و کودکی به دنبال، پدر زنی به دنبال همسر و برادری به دنبال برادری میگشت.
در این حادثه 27 نفر از هموطنان بیگناهمان به نامهای محمد گلدوی، علیرضا ویزش فر، علیرضا کرد، رضا شهرکی، مسعود شجاعی باغینی، مصطفی آبیاری، محمد اکبری، غلامرضا توکلی، مجتبی ثریا محتاط، سجاد حاجیان، محمدحسینی، سید محمدجواد حسینی، محمدرضا خمر، محمدرضا راغی، عبدالحمید سرحدی راد، محمد سرحدی راد، محمد سرگزی، عارف شهرکی، مرتضی عباسزاده محمودی، علی تهرانی مقدم، احسان فرازمند، احمدرضا قاسمی، محمد کیانی، رضا میر، مصطفی نجار، کاظم نجار، یاسر نظامی به درجه شهادت رسیده و ۲۷۰ نفر مجروح و جانباز شدند.
اگرچه دوازده سال از نبودشان میگذرد که آسمانی شدند و به خیل شهدا پیوستند؛ اما آثار ترکشها و زخمهای مانده از کینه دشمن هنوز هم که هنوز است بر در ورودی مسجد جامع زاهدان خودنمایی میکند و هنوز هم بسیاری از دوستان این شهدا به یاد همرزمان خود نماز را در این مسجد اقامه میکنند.
اقدامات شوم گروهکهای معاند خللی در وحدت و امنیت کشور ایجاد نمیکند
گليمر شهرکی پدر شهید "عارف شهركی" یکی از شهدای حادثه تروریستی مسجد جامع زاهدان در گفتگو با خبرنگار ما با بیان اینکه فرزند صالح گلی از گلهای بهشت است، گفت: هر لحظه دلتنگ فرزندم هستم و هر بار چشمم بر قاب عکس روی دیوار میافتد بیشتر؛ خوب به یاد دارم هنگام شنیدم صدای بمب چون خانه ما نزدیک مسجد بود و عارف بسیجی فعال، فوراً بر پشتبام رفته و دیدم مسجد شعلهور است.
وی ادامه داد: بلافاصله به تلفن همراهش تماس گرفته و جویای احوالش شدم که گفت مهمانخانه پدر همسرش است؛ چون یکی از اعضای فعال مسجد بود تأکید کردم در خانه بماند؛ اما گویا برای کمک به مجروحان سریعاً به محل حادثه رفته و در حین کمک به مجروحان و جمعآوری پیکر شهدا در بمبگذاری اول (به گفته افراد حاضر در محل)، بهمحض انفجار بمب دوم به شهادت میرسد.
پدر شهید شهرکی افزود: هرچند ازدستدادن جوان داغی سنگین است؛ اما گروهکهای معاند که دستپرورده استکبار جهانی هستند بدانند که این اقدامات شوم و ننگین آنها خللی در وحدت، امنیت، پیشرفت و آسایش کشور ایجاد نمیکند زیرا مردم ولایی ایران با بصیرت بوده و در گرداب استکبار جهانی و در رأس آن آمریکای جنایتکار فرو نخواهند رفت.
وی تصریح کرد: در تمام این سالها دیدار و سرکشی از خانواده شهدا معمولاً توسط سپاه انجام شده و بنیاد شهید در اوایل وقوع این حادثه از خانوادهها دلجویی کرد و پس از آن یادی نکرده است.
انتهای خبر/ خ